شرایط مناسب کاشت انجیر

درخت انجیر ویژه مناطق نیمه گرمسیری بوده و به زمستان ملایم و تابستان گرم نیاز دارد. این درخت به همان اندازه که در برابر گرما مقاوم است، در مقابل سرما مخصوصا در دوره جوانی حساس است. از این رو سرما یک عامل محدود کننده در کاشت این درخت به حساب می‌آید. از نقطه نظر درجه حرارت، انجیر در دمای حدود ۲۵ تا ۳۵ درجه به‌خوبی رشد می‌کند. هرچند کاشت این درخت در گستره وسیع‌تر دمایی ممکن می‌باشد، اما دمای بالاتر از ۴۲ درجه کیفیت محصول را کاهش می‌دهد.

میزان بارندگی مورد نیاز درخت انجیر

میزان بارندگی مطلوب برای کاشت دیم درخت انجیر، ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌متر در سال با پراکنش مناسب از اواسط پاییز تا اوایل بهار می‌باشد. امکان کاشت دیم انجیر در مناطقی که متوسط بارندگی سالیانه زیر ۳۰۰ میلی‌متر باشد نیز وجود دارد منتها در صورت کاهش قابل توجه میزان بارندگی، نوع کاشت به‌ناچار به آبی تغییر خواهد کرد. بارش باران در زمان تلقیح و بردهی درخت بسیار مضر بوده و محصول را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد. بارندگی همزمان با برداشت نیز باعث خرابی و کاهش کیفیت محصول می‌گردد. در آب و هوای مرطوب، میوه انجیر درشت و دم آن طویل شده اما از مقدار شیرینی آن کم می‌شود. در آب و هوای خشک نیز دم میوه کوتاه شده و حتی به کلی از بین می‌رود ولی اندازه میوه کوچک و مقدار شیرینی آن زیاد است.

شرایط زمین شناسی درخت انجیر

از نظر زمین‌شناسی انواع مختلف خاک، از شنی سبک تا رسی سخت با PH حدود ۶ تا ۷.۵ برای رشد انجیر مناسب است. بهترین خاک برای کاشت این درخت اراضی لیمونی می‌باشد. در این اراضی به دلیل رشد زیاد شاخ و برگ، میوه دادن درخت، دو یا سه سال به تعویق می‌افتد. این گیاه به دلیل ویژگی‌های خاص و مقاومت در مقابل برخی عوامل نامساعد محیطی به‌ویژه شوری و خشکی خاک، با طیف وسیعی از شرایط آب و هوایی و خاکی سازگاری دارد. حساسیت درخت انجیر نسبت به کمبود آهن و روی زیاد نیست اما به سدیم و بور حساس است.

مبارزه با آفات و بیماری‌های انجیر

مبارزه با آفات و بیماری‌ها نیز از اقدامات ضروری در نگهداری انجیر می‌باشد. مورچه اولین آفتی است که در بحث مراقبت از انجیر مطرح می‌شود. مورچه به دو طریق به باغات انجیر خسارت وارد می‌کند. اولین مورد به زمان گرده‌افشانی برمی‌گردد بدین صورت که با شکار حشره پلاستوفاگا (عامل گرده‌افشانی) باعث پائین آمدن میزان گرده افشانی و در نهایت ریزش میوه‌های تلقیح نشده می‌شود. مورد دوم نیز مربوط به زمان رسیدن و خشک شدن میوه بوده که با تغذیه از میوه‌های رسیده و خشک باعث کاهش کیفیت و کمیت محصول می‌گردد. مبارزه با مورچه معمولا به روش سنتی و با ریختن سم به دور تنه درخت و لانه مورچه انجام می‌شود.

از دیگر آفات مهم انجیر شب‌پره هندی، پروانه برگ‌خوار، سوسک شاخک‌بلند، مگس میوه انجیر، مگس سرکه و کته تار عنکبوتی می‌باشد که مبارزه با آنها از طریق سموم مختلف امکان‌پذیر است. مهمترین بیماری‌های انجیر نیز شامل «شانکر یا خشکیدگی شاخه انجیر»، «ترشیدگی میوه انجیر» و بیماری «موزائیک انجیر» می‌باشد. جهت اطلاع بیشتر از آفات و بیماری‌های انجیر و راه‌های مبارزه با آنها می‌توان به منابع موجود در این زمینه مراجعه نمود.

http://baghbanbashi.blogsky.com/